جدول جو
جدول جو

معنی حسین تجلی - جستجوی لغت در جدول جو

حسین تجلی
(حُ سَنِ تَ جَلْ لی)
محمد حسین تجلی، شاعر کاشانی به هند رفت و در 1041 هجری قمری درگذشت. (ذریعه ج 9 ص 168)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(حُ سَ جَ)
ابن موسی بن هبه الله دینوری نحوی. او راست: ’تمارالصناعه’ در نحو. و پس از 340 هجری قمری / 951 میلادی درگذشت. (روضات ص 246) (بروکلمان ذیل ج 1 ص 514) (معجم المؤلفین). در هدیه العارفین ج 1 ص 310 و 311 مرگ او را در 490 هجری قمری نوشته است
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ تَ قَ)
شیخ کمال الدین. محتسب هرات در زمان سلطان سعید و میرزا حسین بایقرا و در 988 هجری قمری درگذشت. (رجال حبیب السیر ص 142 و 147)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ تَلَ)
ابن عتیق بن حسین بن رشید مرسی الاصل. ساکن سبت ربعی مالکی ملقب به جمال و مکنی به ابوعلی شاعر، فقیه و اصولی بود. در 549 هجری قمری / 1154 میلادی متولد و در 632 هجری قمری / 1235 میلادی به مصر درگذشت. مدتی تدریس میکرد. و تالیفاتی دارد. (از اخبار غرناطه ج 1 ص 300) (الدیباج 105) (ایضاح المکنون ج 2 ص 323) (معجم المؤلفین) (هدیه العارفین ج 1 ص 312) (زرکلی ص 252 چ 1)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ تُ)
شیرازی. شاعر. او راست: ’لاله زار’ و ’حدیقه البکاء’ و جز آنها. (ذریعه ج 9 ص 169)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ)
ابن حسین بن ابراهیم بن اسماعیل حسینی. از مدرسین جامع ازهر. متولد 1286 هجری قمری و متوفی 1354 هجری قمریمؤلفاتی دارد که در معجم المؤلفین یاد شده است
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نَ جَ)
فقیه. متوفی پیرامن 1300 هجری قمری 1883/ میلادی او راست: رساله در عموم و خصوص در اصول. (معجم المؤلفین از اعیان الشیعه ج 27 ص 351)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ)
ابن ابی القاسم بغدادی ملقب به عزالدین فقیه اصولی ادیب و پزشک و قاضی بغداد بود. او راست: الهدایه در فقه و کتابی در طب و جز آنها. وی در 712 هجری قمری 1312/ میلادی درگذشت. (معجم المؤلفین از الدیباج ابن فرحون 105)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ مَ حَلْ لی)
ابن محمد مصری شافعی فقیه فرضی ریاضی. او راست: فتح البریه علی متن السخاویه و الافصاح و جز آنها. وی در 1170 هجری قمری 1757/ میلادی درگذشت. (معجم المؤلفین از عجایب الاّثار ج 1 ص 219) (ایضاح المکنون) (معجم المطبوعات ص 1624) (هدیهالعارفین ج 1 ص 336) (فهرستهای خدیوی) (جامع ازهر)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ دُ جَ)
ابن یوسف بن محمدبغدادی حنبلی سراج الدین ابوعبدالله فرضی نحوی. متولد 664 هجری قمری / 1266 میلادی و متوفی در شهید نزدیک دجیل در 6 ربیع الاول 732 هجری قمری 1331/ میلادی او راست: نزههالناظر و تنبیه الغافلین و جز آنها. (معجم المؤلفین از درر الکامنه ج 2 ص 48) (شذرات ج 6 ص 99) (ایضاح المکنون) (بروکلمان ذیل ج 2 ص 206) (هدیه العارفین ج 1 ص 314)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ تُ جَ)
ابن محمد بن حسین بن حسین تجیبی قرطبی. ادیب مهندس و منجم و شاعر. بر ابن برغوث ریاضی تلمذ کرد و به مصر و یمن شد و در یمن در 456 هجری قمری 1064/ میلادی درگذشت. او راست: ’زیج مختصر’ به روش هند و سند. (معجم المؤلفین) (معجم الادباء ج 4 ص 92) (نفح الطیب ج 9 ص 266) (هدیه العارفین ج 1 ص 310)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ حِلْ لی)
ابن کمال الدین الابزر الحسینی الحلی ادیب شاعر رجال شناس. او راست: کتاب الرجال. (معجم المؤلفین از شعراء الحلۀ خاقانی ج 2 ص 78) (بروکلمان ج 2 ص 373) (ذریعه ج 9 ص 20 و28) (فهرست دانشگاه ج 3 ص 567) (سلافه ص 545)
ابن دره نیلی عالم فقیه بود و در نیل در 644 هجری قمری درگذشت و جنازه اش را به حله بردند. تصانیف دارد. (معجم المؤلفین از اعیان الشیعه)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ جَ)
ابن ملا محمد از قریۀ جم وزیر در چهار فرسنگی سیراف معروف به فاضل جم. متوفی در 25 ذیحجه 1319 هجری قمری او راست: جام جم در تاریخ سیراف و بنادر و ریاض المصائب. (ذریعه ج 5 ص 23 و ج 11 ص 5)
لغت نامه دهخدا
(حَ سَ نِ عِ)
ابن احمد بن محمد بن هیثم، مکنی به ابومحمد شیعی امامی و ساکن کوفه بود و در پیرامون 400 هجری قمری درگذشت. او راست: ’الجامع’ و ’المثانی’. (هدیه العارفین ج 1 ص 273) (ذریعه ج 5 ص 28)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ)
ابن عبدالله چلبی آدرنوی حنفی متخلص به آلی. درگذشتۀ 1050 هجری قمری یک تاریخ عمومی به ترکی نگاشته و دیوان شعر ترکی و ریاض التراجم و جز آن به ترکی دارد. (هدیه العارفین ج 1 ص 322)
لغت نامه دهخدا